Martex opakowania to producent wszelkiego rodzaju kartonów, do których produkcji wykorzystuje między innymi tekturę falistą. Z tektury falistej powstają jednak nie tylko kartony fasonowe, ale również przekładki, obwoluty i inne elementy, które chronią zawartość opakowań. Tektura falista musi spełniać pewne parametry, aby materiał ten sprostał oczekiwaniom użytkowników i zapewniał bezpieczeństwo transportowanych produktów. Poniżej prezentujemy najważniejsze normy jakościowe.
Co to jest tektura falista?
Tekturą falistą nazywamy materiał, który służy do produkcji kartonów i innych produktów kartonowych. Wyróżnia się gramaturą o wartości min. 225 [g/m2]. Jest całkowicie biodegradowalny, dlatego jego produkcja nie wywiera negatywnego wpływu na środowisko, ani na zdrowie. Doskonale nadaje się do produkcji opakowań dla produktów, które są transportowane, ze względu na swoją wytrzymałość i niski koszt produkcji.
Najważniejsze parametry tektury falistej
1) Gramatura: wspomniana wcześniej gramatura określa masę arkusza tektury o polu powierzchni wynoszącym 1 m2. Minimalnie powinna wynosić 225 [g/m2],
2) odporność na zginanie: jest to szczególnie istotne w kontekście składowania opakowań, które często są układane jedno na drugim, tworząc wysokie stosy. Normy jakościowe w tym zakresie określają maksymalne obciążenie, jakie tektura może wytrzymać bez deformacji. Wyróżnia się dwa rodzaje pomiarów – odporność na zgniatanie płaskie (FCT) oraz odporność na zgniatanie krawędziowe (ECT),
3) odporność na rozciąganie: kolejnym ważnym parametrem jest wytrzymałość na rozciąganie i perforację. Tektura falista powinna być odporna na przecięcia i przerwania, co jest kluczowe przy pakowaniu i transporcie towarów o ostrych krawędziach lub narożnikach. Wyrażana jest w jednostce [kN/m],
4)odporność na przebicie: określa energię, która jest potrzebna do przebicia tektury za pomocą specjalnej głowicy. Wartość odporności na przebicie (PET) wyraża się w jednostkach [J],
5) zawartość wilgoci: zawartość wody w gotowym produkcie,
6) absorpcja wody: normy określają stopień odporności tektury na wchłanianie wody, co ma bezpośredni wpływ na zachowanie jej właściwości strukturalnych. Parametr wyrażany jest w jednostkach COBB.